Los lops

« Vos dirai que lo lop a manjat a-n-aquel tirador. La memè èra al lièch que se podiá pas levar e los que podián trabalhar fasián lo trabalh a l’estable. Al lum del fuòc, la memè vegèt lo lop que manjava al tirador. E la memè podiá pas res far. Quand arribèron de l’estable, lo lop sia(gu)èt partit.

Mès la mameta que èra nascuda a Talespuas, que èra a La Contiá, aviá dètz ans e gardava las fedas mès li arribava sovent que, se dintrava pas dabans que siaga trop nuèch, lo lop li'n preniá quauqu'una.
Ai entendut dire que los lops se metián a gular a la Crotz de la Pèira, amont al cap de la Còsta de Bossac. Sabètz que los tipes dins lo vilatge apr’aquí, a pè, acabavan de se claure ! »