Lo lop e lo rainald
Introduction
Dans le cycle occitan du loup et du renard, le personnage du renard est flatteur, menteur et rusé, tandis que celui du loup, qui peut parfois incarner la cruauté, est ici fort naïf.
Ce conte animalier comporte plusieurs séquences. L'abbé Justin Bessou (1845-1918) en publia une dans Countes de la tata Mannou en 1902.
Celle du loup pris pour avoir trop mangé est classée AT 41 dans la classification internationale Aarne-Thompson permettant l'indexation des contes populaires par contes-types, celle de la queue du loup attachée à la corde de la cloche AT 40A, celle de la queue soudée AT 40B et celle de la queue de chanvre brûlée AT 2D.
Ethnotexte
Roger MAZARS
né en 1931 à Boussac.
Transcription
Occitan
Français
« Lo lop e lo rainald fasián coma lo monde, fasián totes dos un fornèl per un camp.
Lo rainald di(gu)èt al lop :
“Sabi que a la glèisa i a un bornhon ambe de mèl, poiriam anar veire se i a res.”
La pòrta èra totjorn entre-dubèrta. Lo rainald manjava de mèl mès totjorn tornava passar per la fenda per veire se podiá passar. Quand vegèt qu’èra pro sadol, ne mangèt pas pus.
Mès lo lop coneissiá pas aquò e ne fa(gu)èt un sadol que po(gu)èt pas pus passar per la pòrta e demorèt dins la glèisa.
Alara lo lop di(gu)èt al rainald :
“Mès que m’as fach assadolar, quand te tornarai veire, te vau manjar !
– Fai pas aquò, trobarem ben per te sortir d’aicí...
– E cossí cal far ?
– N’as qu’a brandir las campanas e lo sonièr vendrà, dubrirà la pòrta e passaràs.”
Lo lop l’escota, se fotèt a brandir las campanas e lo sonièr que èra apr’aquí amb una falç que copava de rómecs, anèt veire de qué se passava.
Dubrís la pòrta e rop... lo lop li passa per las cambas. Mès que, l’autre, ambe la falç, li banda la coeta...
Alara lo lop anèt trobar lo rainald e li di(gu)èt :
“Grand pòrc, m’as fach copar la coeta, te vòli manjar !
– Fai pas aquò, te vau far una autra coeta !”
Li'n fa(gu)èt una amb una còrda mès la li aviá un briat mancada, l’aviá facha tròp borruda.
Lo lop li di(gu)èt :
“Aquò va pas, te vòli manjar !
– Fai pas aquò, la te vau arrengar !
– E cossí vas far ?
– Alai al fornèl, te cal passar sul fuòc.”
Passèt sul fuòc mès que la coeta prenguèt fuòc e lo lop parti(gu)èt a l’escorsa. »
Lo rainald di(gu)èt al lop :
“Sabi que a la glèisa i a un bornhon ambe de mèl, poiriam anar veire se i a res.”
La pòrta èra totjorn entre-dubèrta. Lo rainald manjava de mèl mès totjorn tornava passar per la fenda per veire se podiá passar. Quand vegèt qu’èra pro sadol, ne mangèt pas pus.
Mès lo lop coneissiá pas aquò e ne fa(gu)èt un sadol que po(gu)èt pas pus passar per la pòrta e demorèt dins la glèisa.
Alara lo lop di(gu)èt al rainald :
“Mès que m’as fach assadolar, quand te tornarai veire, te vau manjar !
– Fai pas aquò, trobarem ben per te sortir d’aicí...
– E cossí cal far ?
– N’as qu’a brandir las campanas e lo sonièr vendrà, dubrirà la pòrta e passaràs.”
Lo lop l’escota, se fotèt a brandir las campanas e lo sonièr que èra apr’aquí amb una falç que copava de rómecs, anèt veire de qué se passava.
Dubrís la pòrta e rop... lo lop li passa per las cambas. Mès que, l’autre, ambe la falç, li banda la coeta...
Alara lo lop anèt trobar lo rainald e li di(gu)èt :
“Grand pòrc, m’as fach copar la coeta, te vòli manjar !
– Fai pas aquò, te vau far una autra coeta !”
Li'n fa(gu)èt una amb una còrda mès la li aviá un briat mancada, l’aviá facha tròp borruda.
Lo lop li di(gu)èt :
“Aquò va pas, te vòli manjar !
– Fai pas aquò, la te vau arrengar !
– E cossí vas far ?
– Alai al fornèl, te cal passar sul fuòc.”
Passèt sul fuòc mès que la coeta prenguèt fuòc e lo lop parti(gu)èt a l’escorsa. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...