Los convents

« Dintrère al convent aviái dòtz-a-sèt ans e mièg, a Sent-Ginièis. D'aquel moment, coneissiam pas que Sent-Ginièis. Las surs partián dins las missions mès, d'aquel moment, encara, coneissiam pas, sortiam pas coma uèi. Uèi sortissèm.
Es l'òrdre de saint François de Sales, l'union de saint François de Sales. Aquò's un convent… Cossí vos dirai aquò… Es estat fondat a Pomairòls n'i a mai de 300 ans. Aquò èra doas domaisèlas que se metèron ensemble parce que, a la campanha, las filhas sabián pas far res. Sabián pas cosinar, sabián pas far res. Alara, a Pomairòls, aquí, dins un ostal, ne prenguèron qualquas-unas, aquí. Las apelavan "las filhas del trabalh". E aquò partèt coma aquò. Après, se metèron "las surs de l'union" e d'aquí prenguèron pièi coma patron saint François de Sales, l'union de saint François de Sales. I a mai de 300 ans qu'es estat fondada a Pomairòls. Parti(gu)èron de Pomairòls, aquò èra de filhas de Pomairòls.
Dins los ostals, i aviá un escache de filhas. Ne gardavan una a l'ostal e : “Tu, vai far sur. Tu, vai far sur.” E alara i aviá un escache de filhas que partián al convent e, dins pertot empr'aquís, se montava un convent.
Aquel d'aicí, aquel de Navas, s'es montat aicí d'una filha de Niel. Pièi enlai a Lunet… I aviá de convents pertot.
Aquel d'aicí, comencèt a-n-aquel ostal. Aquel filha, aquò èra una domaisèla Niel qu'aviá aquel ostal, aquí. I a ben la data mès sai que èra bastit de dabans. Pièi après, venguèron nombrosas e fasquèron alongar l'ostal. M'an avut dich que i èran un escache de surs, aquí, i aviá mème l'escòla. Avián mai de soassanta-dètz elèvas.
Aquò èra importent, un còp èra. Dins las familhas, i aviá un escache d'enfants. Ara i a pas res, totas las escòlas son barradas emp'aquís.
A Pomairòls, ieu, quand ère a l'escòla, i èrem cinquanta-doas, pendent la guèrra, e benlèu tanses maissas a l'escòla laïca. I a pas mai res ara. Vesètz cossí aquò augmenta…
Arribère aicí en 59, ieu. I aviá l'escòla encara. Ère tota sola parce que de dabans n'i aviá pas qu'una altra tota sola. Tombèt malauta. Ieu ère a Severac, alai, e aicí volián una sur. Ieu venguère. Cap voliá pas i venir. Ieu aquò me fa pas res d'èstre sola.
Mon nom de sur es Procule. Aquò's pas ieu qu'ai causit. M'apelavan totjorn Judith, l'aimave pas bien, Judith, mès encara l'auriái preferat.
Cal far atencion, quand òm dòna de noms als enfants que siagan de noms comuns parce que aquò lor dòna de complèxes. Cal far atencion a-n-aquò ! »