Las sèrps

« Tuavan de vipèras e fasián de bolhon de vipèra. Fasián de tisana de vipèra pel bestial quand èran malautes. Nautres, a l'ostal, o aviam fach. Tuavan una vipèra e fasián de bolhon de vipèra e lo lor metián amb un pauc d'ai(g)a e un pauc de bren, quand las vacas avián manjada una verenada.
La sèrp, la cal escorgar tot de suita e pièi òm la met a la sal. E pièi la fasètz còire aquí amb un pauc de… Cal pas far de tisana. Òm i met un pauc de sal, un pauc de ceba e òm lo mescla ambe quicòm mai.
Aquò d'aquí o fasián sovens. Encara aquò se fa aicí mès mens, van puslèu al veterinari.
Pel monde atanbens. Aquò's bon per los rumatismes. O pòdon metre dins la sopa se vòlon. Ieu n'ai avut pres. O me fasián mès o me disián pas !
Ieu, quand ne fau, ne mete un bocin, lo far còire dins una caçairòla ambe tot aquò que cal per lo perfumar. Buvon aquò coma… O sabon pas. O cal pas dire ! Aquò a gost coma a de carn fresca, coma un bocin de carn. Aquò a pas missant gost… Mès aquò's bon, aquò's bon per un escache d'afaires.
Sonhavan los enfants atal, aicí, quand avián d'eczéma o quand avián… I aviá sovent la tenha. N'i a pas pus de tenha uèi mès ieu n'ai vistes d'enfants ambe la tenha, a l'escòla, n'i aviá. Los menavan quand mèmes a l'escòla. Lor metián quicòm sul cap, aquí, e los menavan quand mèmes.
Chas nautres, n'i aviá pas tansas qu'aquò [de vipèras]. Son puslèu enç'amont. Nautres aviam maises mai de… lo gisclàs que s'apèla, la couleuvre. Aquò, es pas verenós alara non… Mès, la vipèra, tanponh que l'avián tuada, copavan lo cap per que lo veren i se metèsse pas, e la poncha de la coeta. »