La lenha al Bòsc d'Aubrac
Collecté en 1991 par IOA Sur les Communes de Aurelle-Verlac, Condom-d'Aubrac, Prades-d'Aubrac, St-Chély-d'Aubrac Voir sur la carte
Introduction
Les habitants de la plupart des communes de l'Aubrac ou riveraines avaient le droit de couper leur bois de chauffage dans les forêts domaniales. C’était l’occasion de boadas, ces prestations de services entre voisins.
Si les arbres n'étaient pas trop gros, on les coupait à la hache (destral).
Ethnotexte
Henri MOLINIER
né en 1909 à Prades d'Aubrac
Transcription
Occitan
Français
« D’ancien temps, los senhors avián donat lo drech a totes los abitents de sèt comunas d'anar quèrre un viatge de boès per an a-n-aquel bòsc d'Aubrac e aquò s'es mantengut : Pradas, Aurèla-Verlac fa doas, Sant-Chèli fa tres, Condom fa quatre e pièi del departament de la Lozèra Lasbinals e pièi sai pas…
Dins lo temps, aviatz drech d’anar copar de boès a partir del quinze de setembre, ara l'an metut al prumièr de setembre. E aviatz drech d'anar dins tot lo bòsc e caliá copar un aure mal fotut o dos que se tenguèsson, ne caliá copar un…
Pièi decidi(gu)èron de divisar lo bòsc en quinze parcèlas. Alara, una annada començàvem aicí, los gardas marcavan los aures, los gròsses, aqueles que geinavan. Quand arribàvem a la cima de la quinzièma, tornàvem començar al fons.
Jusca-z-al quinze d’octobre, aviatz drech d’i anar cada jorn e, après, tres còps per setmana jusca-z-a la prima. E, aprèssa, amassàvetz las bròcas.
Aquò èra luènh, ambe de parelhs, pels caminses… Partiam d’aicí [Pradas] a doas oras del matin ambe los parelhs !
E pièi lo boès amont, lo caliá copar a la destral s’aviá pas un mèstre de torn. S'aviá un pauc mai d'un mèstre, lo podiatz copar al passe-partout,a la tora. Un còp, ieu ne copave un a la tora, lo garda me vegèt, atapèt lo decamèstre, fasiá 102. Urosament altrament me fotiá un procès-verbal. En lo copent a la destral, tornava sortir de possas la prima que, al passe-partout,aquò fa perir lo bòsc. E aviatz pas drech, amai qu'un pichon vos geinèsse, de lo copar. Se caliá téner confòrme ! E pièi i aviá de gardas qu'èran pas comòdes… »
Dins lo temps, aviatz drech d’anar copar de boès a partir del quinze de setembre, ara l'an metut al prumièr de setembre. E aviatz drech d'anar dins tot lo bòsc e caliá copar un aure mal fotut o dos que se tenguèsson, ne caliá copar un…
Pièi decidi(gu)èron de divisar lo bòsc en quinze parcèlas. Alara, una annada començàvem aicí, los gardas marcavan los aures, los gròsses, aqueles que geinavan. Quand arribàvem a la cima de la quinzièma, tornàvem començar al fons.
Jusca-z-al quinze d’octobre, aviatz drech d’i anar cada jorn e, après, tres còps per setmana jusca-z-a la prima. E, aprèssa, amassàvetz las bròcas.
Aquò èra luènh, ambe de parelhs, pels caminses… Partiam d’aicí [Pradas] a doas oras del matin ambe los parelhs !
E pièi lo boès amont, lo caliá copar a la destral s’aviá pas un mèstre de torn. S'aviá un pauc mai d'un mèstre, lo podiatz copar al passe-partout,a la tora. Un còp, ieu ne copave un a la tora, lo garda me vegèt, atapèt lo decamèstre, fasiá 102. Urosament altrament me fotiá un procès-verbal. En lo copent a la destral, tornava sortir de possas la prima que, al passe-partout,aquò fa perir lo bòsc. E aviatz pas drech, amai qu'un pichon vos geinèsse, de lo copar. Se caliá téner confòrme ! E pièi i aviá de gardas qu'èran pas comòdes… »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...