Las manas

« Pendent un briu, aviam afermada una pèça al-dessús de Cassuèjols, quand les parents davalèron de París, en 1922. I aviá una trentena d’ectaras mès i metiam pas de vacas, o cargàvem ambe de manas, fasiam un pauc lo comèrce. Una mana, aquò’s una vaca sans vedèl, tròp vièlha, o una jove que lo vedèl es escanat, a pas pus de lach e aquò’s una mana. N’i aviá, a-n-aquel moment ! Metiam aquò a la montanha e o vendiam aprèssa per la bochariá. Lo paire aimava aquò, crompar de bestiau. E i aviá de bonas fièiras a Laguiòla, a Cocural, a Las Beçadas, a Lacalm, a-z-Alpuèg, a L'Abitarèla… »