No'n vam a la montanha… [Anam a la montanha…]

« No’n vam a la montanha,
A cò de l’animal,
Biure de missanta ai(g)a,
Manjar de marin pan.

Aquò's una feda gamada,
Que pòt pas caminar.
Metètz la tèsta a l’ola,
La tèsta sans plomar.

Venetz, venetz segaires,
Tan bèl l’avèm ganhat,
E tu fripon de bogre,
Tant l’as mal aprestat.

Paga-nos un pauc vite,
Que no’n volèm anar,
N’avèm un flòc de gaula,
Te la fariam tastar.

Per manjar de bonas trufas,
Cal montar a-z-Altés,
E de bona salsissa,
Nos cal montar al Beç.

En passent per la comba,
Aquò anava un pauc melhor,
E Grand Diu, quanta chança,
Quand èrem a Bauton.

Lo dimenge arribàvem,
Montàvem a Severac,
Anàvem far bombança,
A l’aubèrja de Cenac.

Picàvem sus la taula,
Quitàvem lo capèl,
Fasiam portar una trancha,
Una trancha de vedèl.

Lo seras sus la loga,
Nos podiam pas plaçar,
N’i aviá pas que de chança,
Per Basila de Vialar.

En passent per Lodèva,
Nos volián far segar,
Nos presentan la paumola,
La podiam pas tapar.

Paumola, paumolièira,
Tu m'ataparàs pas,
Siás una desrencaira,
Me'n vau al País bas.

Al País bas sesquèrem,
A cò del vinhairon,
Nos portava una botelha,
De sèt a uèch canons.

Tot ara èrem
E tot ara seriam,
Sèm pas pus a la montanha,
Quand buviam al rajòl. »